مسافرت حین درمان ارتودنسی
با توجه به ماهیت درمان ارتودنسی، معمولا فرد تحت درمان، برای مدت طولانی (حدود ۱ تا ۲ سال) باید تحت مراقبت و کنترل متخصص ارتودنسی قرار داشته باشد.
در این مدت با فواصل یک ماهه دستگاه ارتودنسی تنظیم می شود. علت این زمان بندی یک ماهه، ماهیت بیولوژیک حرکت دندان ها است. معمولا فرآیند تحلیل و تشکیل استخوان پس از هر بار فعال سازی دستگاه های ارتودنسی ثابت حدود ۲۱ روز تا یک ماه به طول می انجامد و در طی این دوره زمانی، فعال سازی مجدد دستگاه ارتودنسی منجر به حرکت دندانی بیشتر نخواهد شد. در واقع ۲۱ تا ۳۰ روز حداقل زمان ممکن بین ۲ ویزیت ارتودنسی است.
در طی درمان ارتودنسی، دندانها در داخل استخوان فک جابجا می گردند و لقی مختصری پیدا می کنند. لازمه این حرکت، تحلیل و تشکیل استخوان در اطراف دندانهاست، بنابراین با افزایش سن فرد و کاهش پتانسیل سلولهای استخوانی، حرکت دندان ها به سختی صورت می گیرد. دوره طلایی برای درمان ارتودنسی ثابت حدود ۱۰ تا ۱۵ سالگی است.
در صورتیکه بیمار تحت درمان ارتودنسی متحرک باشد معمولا مشکلات کمتری در مسافرت خواهد داشت.
مگر اینکه پلاک ارتودنسی متحرک بشکند یا گم شود.
در مورد این بیماران مهمترین نکته به همراه داشتن جعبه پلاک ارتودنسی است.
وقتی بیمار از پلاک استفاده نمی کند باید آن را در محیط مرطوب و ترجیحا در جعبه پلاک نگهداری کند.
به طور کلی حین سفر راهکار های زیر توصیه می شود:
- اگر در نزدیکی محل اقامت بیمار مطب متخصص ارتودنسی دیگری وجود دارد، او می تواند با هماهنگی متخصص اولیه برخی از ویزیتها را نزد متخصص دوم انجام دهد.
- از تکنیک ها یا دستگاه های ارتودنسی استفاده شود که نیاز به تنظیم یا کنترل توسط متخصص را در فواصل زمانی طولانی تری میسر می نمایند. مثلا کاربرد کش (الاستیک لاتکس) داخل دهانی که توسط بیمار هر ۲۴ ساعت تعویض می شود تامین نیروی ارتودنسی موثر را در فواصل زمانی طولانی ممکن می کند. برخی از دستگاههای ارتودنسی ثابت نیاز به کاربرد کشهای کوچک نگهدارنده سیم ارتودنسی را حذف کرده اند، این کشها که معمولا او-رینگ (O-ring) نامیده می شوند وظیفه اتصال سیم اصلی ارتودنسی به نگین های روی دندان را انجام می دهند. کش های فوق در طول زمان در اثر عوامل محیطی مانند نور خورشید، انواع نوشیدنی ها و خوراکی ها با اسیدیته و دماهای گوناگون تغییر رنگ یافته و خاصیت خود را از دست می دهند. دستگاه های معمول ارتودنسی ثابت که از این کش ها استفاده می کنند باید هر ماه کنترل شوند تا کش های روی نگین ها تعویض گردند.
با این حال توصیه می گردد که بیمار در صورت امکان، برای ویزیتهای یک ماهه به صورت مرتب مراجعه کند.
با ویزیت های مرتب یک ماهه کنترل روند درمان به بهترین شکل صورت می گیرد.
بهتر است بدانیم بریس‌ها در هنگام عبور از گیت، آشکارساز فلزی فرودگاه را به صدا درنمی‌آورند و یا وقتی که در استخر هتل شنا می‌کنید زنگ نمی‌زنند. اگر در حال برنامه ریزی برای سفر به همراه بریس یا ارتودنسی نامرئی هستید، در ابتدا به متخصص ارتودنسی خود اطلاع دهید.
همراه داشتن بسته مسافرتی بریس
اگر قصد سفر به یک شهر یا مکان پر جمعیت را دارید، احتمالا می‌توانید به هر چیزی که نیاز داشته باشید دسترسی پیدا کنید، بنابراین نگران نباشید اگر چیزی را فراموش کردید. اما اگر قصد رفتن به کمپ‌های گردشگری یا مسیرهای سخت را داشتید، وجود ضروریات را دوباره بررسی کنید.
صرف نظر از مقصد شما، وسایل و لوازم خود را در یک ظرف دارای تهویه مناسب که دارای سوراخ‌هایی برای گردش هوا و خروج آب برای جلوگیری از رشد باکتری‌ها است، قرار دهید. شما می‌توانید درپوش مسواک و خود مسواک را قبل از جمع‌آوری آنها با شستشو در آب داغ و سپس قرار دادن در محلول دهانشویه به مدت ۳۰ ثانیه ضد عفونی کنید، یک بار دیگر شستشو دهید و آنها را قبل از کنار گذاشتن خشک کنید. اکنون که می‌دانید چطور بسته‌بندی کنید، برای بسته‌بندی کیت های ارتودنسی می توانید توصیه های زیر را به کار بگیرید:
- مسواک: همیشه می‌توانید مسواک مسافرتی را انتخاب کنید، اما به یاد داشته باشید که یک مسواک بین دندانی نیز همراه داشته باشید. این مسواک‌ها یکی از بهترین روش‌ها برای کمک به حفظ دندان ها و بریس‌ها هستند.
- خمیر دندان فلوراید
- دهانشویه
- موم دندانی
- نخ دندان: نخ دندان کشیدن در زمانی که از بریس استفاده می‌کنید، حتی مهم تر می‌شود. و در حالی که ممکن است دشوار باشد، تعطیلات شما نباید با وقفه در نخ دندان کشیدن همراه باشد. برای راحت‌تر کردن این کار و تداوم این برنامه مراقبتی مهم، نخ دندان همراه ببرید.
- مسکن بدون نسخه: باید برنامه ریزی کنید که یک شیشه کوچک داروی مسکن در کیت مسافرتی بریس‌هایتان داشته باشید. این مسکن می‌تواند در صورت بروز تصادف یا موارد اورژانسی، به کاهش دندان درد موقت کمک کند تا زمانی که به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.
- یک آینه کوچک
- بطری آب برای مسواک زدن و شستشوی دهان خود اگر در کمپینگ و یا جای بدون آب آشامیدنی مطمئن سکونت می‌یابید.
- واکس دندانی: موم ارتودنسیمی‌تواند در موقعیت‌های مختلفی مفید باشد. علاوه بر جلوگیری از ناراحتی و آفت دهان، می‌توانید در صورت شل شدن یک براکت یا سیم ارتودنسی در سفر خود از آن استفاده کنید.
- کشهای ارتودنسی: اگر درمان شما نیاز به استفاده از کشهای پلاستیکی داشته باشد، فراموش نکنید که مقدار زیادی از آنها را همراه ببرید. لازم است برنامه درمان خود را دقیقا همان طور که متخصص ارتودنسی‌تان در نظر گرفته است دنبال کنید، بنابراین در موقعیتی که انجام این کارها دشوار است، آنها را کنار نگذارید!
- ست اینویزیلاین: اگر ازاینویزیلاین، یکی از انواع جایگزین‌های بریس استفاده می‌کنید، باید برای همراه داشتن الاینر برای هر هفته برنامه ریزی کنید. اگر قرار است به سفری طولانی بروید، فراموش نکنید که برای کل مدتی که در سفر هستید، الاینرهای مورد نیاز را همراه داشته باشید.
- انبرک: لازم است همواره برای شرایط اضطراری جزئی آماده باشید. اگر شما از بریس‌های فلزی استفاده می‌کنید، انبرک به شما کمک می‌کند تا سیم ارتودنسی را دستکاری کنید و حتی می‌توانید آن را به محل خود بازگردانید.
مراقبت از بریس های ارتودنسی در مسافرت
همانند زمانی که در خانه هستید، بعد از هر وعده غذا مسواک بزنید و حتما یک بار در روز نخ دندان بکشید. همه رفتارهای مراقبتی را در زمان تعطیلات به یاد داشته باشید، از خوردن مواد غذایی و نوشیدنی‌های شیرین اجتناب کنید و از موادی که واقعا سفت، ترد، جویدنی، و چسبناک هستند، و می‌تواند به براکت‌ها و سیم‌ها آسیب برسانند، خودداری کنید.
زمانی که امکان مسواک زدن ندارید، سعی کنید دهان خود را با آب بشویید تا باقیمانده مواد غذایی در دهانتان را از بین ببرید.
هنگامی که به محل اقامت خود رسیدید، به خوبی مسواک بزنید. برای سفرهای با مسیر طولانی، از توقف‌های بین راه به خوبی استفاده کنید و مسواک سفر خود را بیرون بیاورید تا دندانهایتان را تمیز نمایید. حتی مسواک زدن با آب می‌تواند کمک کننده باشد تا زمانی که بتوانید به شکل بهتری دندانها را تمیز کنید.
موقعیت‌های اورژانسی ارتودنسی در سفر
معمولا، پس از سفر بریس‌های خود را دست نخورده بازمی‌گردانید و همه چیز به خوبی پیش رفته است. با این حال، گاهی اوقات، می‌تواند مشکلی به وجود آید. در این شرایط می توانید موقتا وضعیت را کنترل کنید. با متخصص ارتونسی خود تماس بگیرید تا بتواند در صورت لزوم، زمانی که برمی‌گردید، قرار ملاقاتی برای تعمیرات لازم ترتیب دهد.
- دندان‌های حساس: اگر به تازگی بریس خود را قرار داده‌اید، یا از یک مجموعه جدید ایویزیلاین استفاده می‌کنید دقیقا قبل از سفر آنها را تنظیم کنید، دندان‌های شما ممکن است کمی حساس باشد. سعی کنید نوشیدنی‌های سرد را جرعه جرعه بنوشید و غذاهای نرم‌تر مثل سوپ، ماست و سیب زمینی پخته بخورید تا ناراحتی‌تان از بین برود. شما همچنین می‌توانید از یک مسکن بدون نسخه استفاده نمایید. اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل‌های روی بسته را دنبال کرده‌اید.
- براکت شکسته یا شل شده: اگر براکت شکسته یا شل شده در جلوی یا میان دهان شما باشد، ناحیه را با یک دستمال خشک کنید. سپس، قطعه کوچکی از موم دندانی خود را برداشته، آن را بین انگشتان خود گرم کنید، آن را به شکل توپ درآورید و روی براکت بچسبانید طوری که شما را آزار ندهد. اگر براکت در انتهای دهان شما باشد، می‌توانید با احتیاط آن را از سیم جدا کنید. اگر یک قطعه بلند از سیم در انتها باقی بماند، ناخن‌گیر را با الکل شسته و استرلیزه کنید و با سیم اضافی را جدا نمایید.
- سیم شکسته و تیز: سعی کنید سیم را با ته پاک کن یک مداد یا پشت قاشق خم کنید. اگر این کار مفید واقع نشد یا همچنان شما را آزار می‌دهد، آن را با یک دستمال خشک کنید و یک قطعه کوچک از موم دندانی را روی آن بگذارید تا ایجاد مزاحمت آن را متوقف کنید. اگر بعد از برداشتن براکت شکسته، یک تکه بلند از سیم باقی مانده باشد، از ناخن‌گیر استریل شده استفاده کنید تا آن را با دقت کوتاه نمایید.
- ناراحتی هنگام استفاده از بریس: گاهی اوقات، به خصوص هنگامی که برای اولین بار از بریس استفاده می‌کنید، ممکن است لب‌ها یا گونه‌های شما را آزار دهد. شما می‌توانید از موم دندانی خود برای پوشش هر گونه براکت یا سیم آزار دهنده استفاده کنید. همچنین می‌توانید دهان خود را با شستشو با آب نمک تسکین دهید. یک قاشق چایخوری نمک را در یک لیوان آب گرم حل کرده، آن را در دهان خود قرقره نمایید و سپس بیرون بریزید. در صورت نیاز این کار را در طول روز تکرار کنید.
